کاش می شد جای ساکتی رفت و با احساس های خوبِ جهان ، خلوت ک

کاش می شد جای ساکتی رفت و با احساس های خوبِ جهان ، خلوت کرد..
اینجا دلت می گیرد از بی مهریِ آدم ها ،
آدم هایی که مدام ، در حالِ دویدن اند ؛
برای رسیدن به قافله ای که مدتهاست کلّ آرامشِ این شهر را دزدیده ...
باید کوچ کرد به جایی که کوچه های خاکی اش بوی نابِ زندگی می دهند و در دلِ سادگیِ خانه هایش می توان عاشق بود و هر شب با خیالِ درختان گیلاس خوابید .