یا موندنی باشیم یا وارد دنیای آدمای تنها نشیم...

یا موندنی باشیم یا وارد دنیای آدمای تنها نشیم...

شاید رها شدن و تنها موندن
ترسناکترین حس دنیا باشه
اما بیتفاوتی نسبت به رفتن آدم‌ها
یه حس پر از قدرته
وقتی رهام کردیو رفتی فکر کردم جایی که
وایسادم ته دنیاست
فکر میکردم دیگه نفسم در نمیاد
انگار یکی وایساده روی گلومو میخواد خفم کنه
فکر میکردم تموم شدم آخر کارمه
دیگه هیچکسی نمیتونه قدر تو توی قلبم جا بشه
ولی رفتنت ته دنیا نبود شاید سخت بود سخت گذشت ولی واقعا تهِ تهِ دنیا نبود
یادم داد من دیگه به کسی نیاز نداشته باشم
یادم داد تنهایی برقصم،تنهایی گریه کنم
نیازی به محبتا و دلسوزیای فیک کسی نداشته باشم
از تو ممنونم ک با رفتنت از من آدم قوی تری ساختی و تونستم بفهم که خیلی قوی‌تر از چیزی بودم که فکر میکردم...