تو ﺨود شعرۍ و چوﮞ ،
تو ﺨود شعرۍ و چوﮞ ،
سحر و پړی افسانﮥ را مانی
به افسون کدامین شعر ډر دام من افتادی
گر از یادم رود عالم تو از یادم نخواهی رفت
به شرط آن که گه گاهی تو ؛
هم از ﻤن ګنی یادی ..
سحر و پړی افسانﮥ را مانی
به افسون کدامین شعر ډر دام من افتادی
گر از یادم رود عالم تو از یادم نخواهی رفت
به شرط آن که گه گاهی تو ؛
هم از ﻤن ګنی یادی ..
۴۵.۸k
۰۹ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۲۵۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.