و گریه کردن در تنهایی شد عادت ما....

◦•●◉✿ ـבاشت قبر مرا مے کنـב ، בرحالے کـہ من نگراט زخمے شـבט בستانش بوבم ✿◉●•◦
ღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღ
از اون دسته آدمایی هستم که قلبم به کسایی که دوست دارم مشکی هست...
میدونی مشکی یعنی زندگی من ، سبز من ، نارنجی من ، بنفش من ، سفید من..
پس تو مشکی منی....
همیشه دوستت خواهم داشت حتی اگه من و تو (ما) نشیم ...
عاا ، من همیشه کنارتم ، تو قلبت ، شایدم تو جسم های دیگه.... اما بدون هیچوقت تنهات نزاشتم....
میدونی آدما بعضی وقتا لازم دارن بعضی تجربه ها رو بچشن...
شاید هیچوقت نتونی درکم کنی...حتی کار هایی که انجام میدم...
ولی من واقعا حالم خوب نیست....
بیاید مرده پرست نباشیم....
میدونی من بابت همه چیز متاسفم ، چرا نمیشه از دنیا لف بدیم؟
وقتی که بودن یا نبودن آدم هیچ فرقی نداره....
امیدوارم این دنیا یه خواب باشه....
هر وقت بلند شدی ببینی یه کابوس دیدی....جالب میشد نه؟
ای کاش تو بچگی هامون میموندیم و هیچوقت بزرگ نمی‌شدیم...
و فقط تلخ ترین و وحشتناک ترین ترس زندگیمون قرص هایی میشد که وقتی سرما میخوردیم دکتر میداد....