کار مردان ایل با تفنگ به ویژه تفنگ پنج تیری بنام برنو به

کار مردان ایل با تفنگ به ویژه تفنگ پنج تیری بنام برنو به عشق و عاشقی کشیده شده بود. تفنگ خوش دست و موشکاف و دور بردی بود. ساخت یکی از شهرهای فرنگ بنام برنو بود. لُـرها این تفنگ را به نام آن شهر برنو می خواندند. برایش شعر می سرودند.. دختر زیبا را برنو می گفتند. یار بلند بالا را برنو می خواندند... معلوم نبود که زن و برنو کدام یک را بیشتر دوست داشتند. هر مردی در آرزوی دو برنو بود، برنویی بر دوش و برنویی در آغوش!
#پ.ن:از آهنگ هایی که با هر صدایی جذابیتش برام از بین نمیره.


"محمد بهمن بیگی"