گاهی یکی را تا مغز استخوان دوس داری اما مجبوری به فاصله و

گاهی یکی را تا مغز استخوان دوس داری اما مجبوری به فاصله وتو ته خط دلتنگی فقط به این که داره نفس میکشه تو این دنیا راضی میشی که شبیه مرگ تدریجی رویاس