من هنوزززز زندمممممم

همه مون یه بار از این قولها به دوستمون دادیم. (سر قولتون موندین یا مث من بد قولید ؟)
روزی که کنکورم تموم شد با خودم گفت که دیگه تمومه دیگه راحتم ولی این بزرگ ترین دروغی بود که دلم میخواست باورش کنم . بگذریم از این که چیشد و چی نشد . تصمیم گرفتم یکم رفرش کنم خودمو تا شاید تبدیل بشم به همون ادم قبلی . از همه چیز و همه کس و همه کاری فاصله گرفتم . یه هفته گذشت دیدم اتفاقی نیفتاد . یه چند روز دیگه هم به خودم فرصت دادم بازم اتفاقی نیفتاد غافل از اینکه من دارم راه رو اشتباه میرم. من زندگی رو اشتباه فهمیدم . هیچوقت قرار نیست به چیزی که قبلا بودم برگردم .من تغییر کردم. چه خوب چه بد!
من نباید صبر میکردم که به من قبلیم تبدیل بشم . باید یه من جدید میساختم . مهم نیست من قبلی یا من فعلی چجوری بودن . مهم اینه که من جدید چجوری باشه . چه ویژگی هایی باید داشته باشه .
اگه من قبلیت بد بود ، باید من جدیدت خوب باشه .
حتی اگه من قبلیت خوب بود بهش قانع نباش . من جدیدت رو خوب تر کن . این راه درست زندگیه .
اینقدر درگیر بودم که یادم رفت با من قبلیم خداحافظی کنم . حالا بقایای من فعلیم رو جمع میکنم . ماچش میکنم و میندازمش اون دور دورا و به من جدیدم سلام میکنم :)