الهی تا جهان باشد، به شادی در جهان باشی💚

داستانِ دلبستگی داستان دل کندن است
اینکه بدانی کسی که دلبسته اش میشوی روزی، جایی، در لحظه ای، بر حسب شرایطی ممکن است دل بکَند و برود...
اینکه بدانی و دلبسته شوی
و آن روز که قصه، قصه رفتن شد؛ هر چقدر سخت اما بپذیری و بدرقه کنی
و همچنان ادامه دهی...
داستانِ خوب و بد نیست
معرفت و بی معرفتی نیست
داستانِ آن شاخه سر سبزی ست که میداند قرارِ فصلِ پیش رو با او خزان است... و نه همیشه برقرار،
و باورِ رنگینِ بهار...
داستان پذیرش است و امید و صبر، در خستگیی جانفرسا از تکرارِ دفعاتی نامعلوم...
داستان دلبستگی داستان موری ست که دانه می کشد چندین برابر جثه اش
چندین بار نمی تواند
اما دلسرد نمی شود
و در آخر... می تواند
می شود...
.

پ.ن: لطفا به درجه‌ای از خودشناسی برسید که وقتی حالتون خوب نیست، از کسی انتظار نداشته باشید حالتون رو خوب کنه. وقتی حالتون بده، تنها کسی که پیشتون هست خودتونید نه دوست و رفیق و آشنا و فلانی. به خودتون تکیه کنید و راه‌های خوب کردن حال خودتون رو بلد باشید. مثلا حتی اگه شنبه ، دلتنگید و انرژی‌تون کمه، یه چایی بریزید برای خودتون و یه شکلات هم کنارش. بشینید روی تخت و به موزیک مورد علاقه‌تون گوش بدید و خیال پردازی کنید. به تموم موقعیت‌هایی که بهتون حس و حال خوب می‌ده فکر کنید و اجازه بدید فکر‌تون پرواز کنه. بعد دوباره از جا پاشید و ادامه بدید...