گــذر زمــان

گــذر زمــان

زنـدگے شوق رسیدن به همان
فردایے ست، ڪه نخواهد آمـد
تو نه در دیروزے، و نه در فردایے
ظرف امروز، پر از بودن توست
شاید این خنده ڪه امروز، دریغش ڪردے
آخرین فرصت همراهے با، امیداست
زنـدگے یاد غریبے ست ڪه در سینه خاڪ
به جـا مے مـاند
زنـدگے ، سبزترین آیه ، در اندیشه بـرگ
زنـدگے، خاطر دریایے یڪ قطره، در آرامش رود
زنـدگے، حس شڪوفایے یڪ مزرعه، در باور بذر
زنـدگی، باور دریاست در اندیشه ماهے، در تنگ
زنـدگے، . ..
.. زنـدگے، ترجمه روشن خاڪ است، در آیینه عشق
زنـدگے، فهم نفهمیدن هاست
زنـدگے، پنجره اے باز، به دنیاےوجود
تا ڪه این پنجره باز است، جهانے با ماست
آسمان، نـور، خـدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازے این پنجره را دریابیم


.