گاهی چه قدر بی حوصله و

گاهی چه قدر بی حوصله و
کم طاقت میشوم وقتی دعایم به
اجابت نمیرسد ...
چشم میبندم و لحظه ای تامل میکنم
جور دیگری میبینم
خداوندا ...!
گاهی یادم میرود چیزهایی که امروز
دارم پاسخ دعاهای چند سال پیشم هست
گاهی یادم میرود بنده هستم و
صلاحم را تو بهتر میدانی !
گاهی هم شاید باید گوشه ای
خلوت کنم و یک دل سیر گریه کنم
و بگویم:
"پروردگارا ببخش آن گناهی را که سبب
حبس و برآورده نشدن دعایم میشود"

مراببخش به خاطر تمام لحظاتی
که بودی و حضورت را احساس نکردم
و نا امید بودم. ببخش همه را صدا زدم
و هر دری را زدم ، جز نام تو و درگاه تو را.
ببخشم برای تمام لحظاتی که منتظرم
بودی و من نبودم .
ببخشم برای تمام گله هایی که کردم
و نفهمیدم که گاهی از سر حکمت
نمیدهی و از سر رحمت دادی و تشکر نکردم.

و در نهایت بر تو توکل میکنم ،
چه زیبا گفتی:
"آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟"