راهِ دور ميروی چرا؟

راهِ دور ميروی چرا؟
پشتِ پلک هايت پر است از حالِ خوش
كافيست چشمانت را ببندی
خودت را رها كنی و خيالات ببافی
و به تمامِ وعده ها
به تمامِ قرار ها
اصلا به تمامِ هرآنچه خواستی و نشد
خواستی و نماند
خواستی و ميخواهی
و نخواهد شد، می رسی
راهِ دور ميروی چرا ؟
زندگی گاهی نه!
هميشه آرزوهايی را برای ما
پشتِ پلک هايمان گذاشته
تا ما هرروز
هرلحظه
وقتی كه خسته ايم
دست به دامنشان بشويم
زندگي شان كنيم
چشمانمان را باز كنيم
و باز هم با حقيقت زندگی بگذرانيم