امیر المومنین(علیه السلام) در بخشی از خطبه اول نهج البلاغ

امیر المومنین(علیه السلام) در بخشی از خطبه اول نهج البلاغه به سراغ آغاز آفرینش مى رود و با اشاره به خلقت فضا مى فرماید: (سپس خداوند سبحان طبقات جوّ را از هم گشود و فضا را ایجاد کرد)؛ «ثُمَّ اَنْشَأ سُبْحانَهُ فَتْقَ(1) الاَجْواءِ». (2)
(و اطراف آن را از هم باز نمود)؛ «وَ شَقَّ(3) الاَرْجاءِ». (4)
(و نیز طبقات فضا و هوا را به وجود آورد)؛ «وَ سَکائِکَ(5) الْهَواءِ». (6)
در قسمت اوّل، اشاره به گشودن فضا و در قسمت دوّم، ایجاد اطراف و جوانب آنرا و در قسمت سوّم، اشاره به طبقات آن شده است.
تمام این جمله ها نشان مى دهد که نخستین آفرینش در جهان مادّه، آفرینش فضاى جهان بوده است، فضایى که استعداد پذیرش کرات آسمانى و منظومه ها و کهکشانها را داشته باشد. درست همانند صفحه کاغذ وسیعى که نقّاش چیره دست، قبلا براى کشیدن نقش آماده مى کند.

در هر حال ظاهر این عبارات این است که فضا یکى از مخلوقات یا نخستین مخلوق در عالم مادّه است.
به هر حال ما ظاهر کلام حضرت را که مى فرماید: فضا و اطراف آن و طبقات آن مخلوق خداست مى پذیریم. (7)