ویژه

یه وقتایی نیاز دارم بزنم زیرِ میزِ بازیمو بعد از اول شروع کنم، بین همه فشارا و فکرای زیاد، بین همه اون سخته نمیشه ها خواستم نشدا...
انقدر که نخوام دائما فکر کنم و همیشه سناریو بسازم و برای هر چیزی آماده باشم.
انگار که خلاء یه چیزی که نمیدونی اما وجود داره رو احساس میکنی. دنبالش میری اما نمیدونی کجاس...
کی میدونه، بین‌ِ(شاید و واقعا) کی برنده میشه؟