گویند در مجلسی از ژولیده ی نیشابوری پرسیدند:

گویند در مجلسی از ژولیده ی نیشابوری پرسیدند:
می توانی فی البداهه شعری بگویی که ده تا کلمه ی (دل) داخلش باشد و هرکدام معانی مختلفی داشته باشند ؟
ژولیده رباعی زیر را در همان مجلس سرود:
دلبری با دلبری دل از کفم دزدید و رفت
هر چه کردم ناله ازدل، سنگدل نشنید و رفت…
گفتمش ای دلربا، دلبر زدل بردن چه سود ؟
از ته دل بر من دیوانه دل٬خندید و رفت..