سومرها چه کسانی بودند سومرها ترک بودند
سومرها چه کسانی بودند
سومرها شاخه ای از اقوام آسيایی اورال ـ آلتائيک بودند كه در حدود 6000 سال قبل از ميلاد، همراه با اقوام خويشاوند خود، هوري ها، ايلاميان و. . . از آسيای ميانه كوچ كرده و دولتهای مقتدری را در ايران، آناتولی و بين النهرين ايجاد كردند.آثار باقيمانده از اقوام نامبرده، نشانگر آن است که همه آن تمدن ها دارای منشاء مشترک بوده و يك حوزه تمدنی مشترك را تشكيل ميدادند و اقوامي كه آن تمدن ها را بنا نهاده بودند، داراي ريشه نژادی، زبانی و فرهنگی مشترك بودند.سومريان كه امروزه بانيان تمدن بشری شناخته ميشوند، اقوامی التصاقی زبان، با زباني خيلی نزديک به ترکی امروزی بودند كه بعد از مهاجرت از آسيای ميانه و سكونت چند صد ساله در آذربايجان به بين النهرين كوچ كردند و با اطمينان ميتوان سومرها را اجداد آذربايجانی ها و تمدن آنها را شاخه ای از تمدن باستانی آذربايجان به شمار آورد.
چون تمدن سومر رابطه و خويشاوندی تنگاتنگی با تمدن های آذربايجان باستان قوتتی، هوری، آراتتا، ماننا، اورارتو و ماد دارد و خود شاخه ای از تمدن باستانی آذربايجان شمرده ميشود.جغرافيای ارضی سومرها شامل بين النهرين، شمال غرب خليج کنگر (خلیج فارس) امروزي و غرب خوزستان امروزی بود.البته برخی از تاريخ دانان، سومرها، اجداد ترکان را، نه مهاجر، بلکه بوميان اصيل بين النهرين ميشمارند و عقيده دارند که بعدها در طول اعصار به آذربايجان، آسياي ميانه و. . . پخش شده اند.سومريان در كتيبه های سومری بصورت واضح اشاره ميكنند كه از كوههای شمال و شمال شرق ايم كورا، ايم= شمال_شرق، كورا= كوه به بين النهرين آمده بودند. سومرها خودشان خود را ” کارا کل” يعنی سياه سر ميناميدند نه سومر.
سومرها در حدود 5500 سال قبل از ميلاد از اقوام هم نژاد و همزبان خود در آذربايجان يعنی هوری ها، سابيرها، سوبارها، قوتتی ها، لولوبی ها، آذها جدا شده و به بين النهرين كوچ كرده و در آنجا اولين تمدن مدنی بشری را بنا نهادند.سومرها تمدن های شهری ur، Mari، uruk، nippur، kish، را در حدود 4500 سال قبل از ميلاد بنا نهاده بودند.سومرها به عنوان اولين قانونگذاران بشريت بشمار ميروند و از Dungi پادشاه اور و نيسابا و اورو كاجينا شاه لاقاش 2600 سال قبل از ميلاد، مجموعه های عظيمی از قوانين به جای مانده كه مربوط به همه مسائل زندگی، ارث، خريد و فروش، مجازات مامورين دولتي متهم به رشوه خواري، قوانين حقوقي زنان ميباشند.بعدها حمورابی شاه سامی بابل دستور داد تا آن قوانين را جمع آوری کرده و بر روي لوحه هاي سنگي بنويسند كه امروزه تحت نام ” قوانين حمورابي” معروف هستند.”
سومرها شاخه ای از اقوام آسيایی اورال ـ آلتائيک بودند كه در حدود 6000 سال قبل از ميلاد، همراه با اقوام خويشاوند خود، هوري ها، ايلاميان و. . . از آسيای ميانه كوچ كرده و دولتهای مقتدری را در ايران، آناتولی و بين النهرين ايجاد كردند.آثار باقيمانده از اقوام نامبرده، نشانگر آن است که همه آن تمدن ها دارای منشاء مشترک بوده و يك حوزه تمدنی مشترك را تشكيل ميدادند و اقوامي كه آن تمدن ها را بنا نهاده بودند، داراي ريشه نژادی، زبانی و فرهنگی مشترك بودند.سومريان كه امروزه بانيان تمدن بشری شناخته ميشوند، اقوامی التصاقی زبان، با زباني خيلی نزديک به ترکی امروزی بودند كه بعد از مهاجرت از آسيای ميانه و سكونت چند صد ساله در آذربايجان به بين النهرين كوچ كردند و با اطمينان ميتوان سومرها را اجداد آذربايجانی ها و تمدن آنها را شاخه ای از تمدن باستانی آذربايجان به شمار آورد.
چون تمدن سومر رابطه و خويشاوندی تنگاتنگی با تمدن های آذربايجان باستان قوتتی، هوری، آراتتا، ماننا، اورارتو و ماد دارد و خود شاخه ای از تمدن باستانی آذربايجان شمرده ميشود.جغرافيای ارضی سومرها شامل بين النهرين، شمال غرب خليج کنگر (خلیج فارس) امروزي و غرب خوزستان امروزی بود.البته برخی از تاريخ دانان، سومرها، اجداد ترکان را، نه مهاجر، بلکه بوميان اصيل بين النهرين ميشمارند و عقيده دارند که بعدها در طول اعصار به آذربايجان، آسياي ميانه و. . . پخش شده اند.سومريان در كتيبه های سومری بصورت واضح اشاره ميكنند كه از كوههای شمال و شمال شرق ايم كورا، ايم= شمال_شرق، كورا= كوه به بين النهرين آمده بودند. سومرها خودشان خود را ” کارا کل” يعنی سياه سر ميناميدند نه سومر.
سومرها در حدود 5500 سال قبل از ميلاد از اقوام هم نژاد و همزبان خود در آذربايجان يعنی هوری ها، سابيرها، سوبارها، قوتتی ها، لولوبی ها، آذها جدا شده و به بين النهرين كوچ كرده و در آنجا اولين تمدن مدنی بشری را بنا نهادند.سومرها تمدن های شهری ur، Mari، uruk، nippur، kish، را در حدود 4500 سال قبل از ميلاد بنا نهاده بودند.سومرها به عنوان اولين قانونگذاران بشريت بشمار ميروند و از Dungi پادشاه اور و نيسابا و اورو كاجينا شاه لاقاش 2600 سال قبل از ميلاد، مجموعه های عظيمی از قوانين به جای مانده كه مربوط به همه مسائل زندگی، ارث، خريد و فروش، مجازات مامورين دولتي متهم به رشوه خواري، قوانين حقوقي زنان ميباشند.بعدها حمورابی شاه سامی بابل دستور داد تا آن قوانين را جمع آوری کرده و بر روي لوحه هاي سنگي بنويسند كه امروزه تحت نام ” قوانين حمورابي” معروف هستند.”
۴۸۰
۲۲ خرداد ۱۴۰۳