از من می پرسد : تو به چه اميدی زندگی می کنی ؟

از من می‌پرسد : تو به چه اميدی زندگی می‌کنی ؟
به او می‌گویم : به اميد رسيدن روز چهارشنبه !
می‌پرسد : بعدش چی ؟
بعدش پنجشنبه است و بعدش جمعه و زندگی ادامه دارد .
همين كه منتظرم ، همين كه زمان تبديل به لحظه های بعدی شده ــ فردا ، پس فردا ، پسين فردا ، هفته آينده ــ‌ برايم كافی است .
به دختر همسايه می‌گويم كه می‌توانيم با هم سفر كنيم ، به شرق دور ، به خاورميانه ، به آفريقا ، به تهران و اصفهان .
می‌توانيم مريض شويم . خوب شويم . (وای!) چه می‌دانم ، هزار كار هست كه می‌شود كرد يا نكرد .
نگاهم می‌كند و برای يك آن ، ته چشم هايش خمار می‌شود .
ته چشم هايش خواب می‌بيند .
فراموش كرده كه چيزی به اسم فردا وجود دارد و امروز آخر دنيا نيست ...!

📚 دو دنیا
👤 گلی ترقی

#Good_Evening
#Spring