بی تو با شمع علی تا به سحر می سوزد

بی تو با شمع علی تا به سحر می سوزد
شمع می میرد و او بار دگر می سوزد

یک نفر مثل درختان سپیدار بلند
در خیالش همه شب بین دو در می سوزد . . .