دارم با تو حرف می زنم خدا! تویی که حتی در نهایت انکار هم

دارم با تو حرف می‌زنم خدا! تویی که حتی در نهایت انکار هم آخرین امید و امن‌ترین تکیه‌گاهی، تویی که قادر مطلقی و خودت گفتی برای ما بسی... بس باش خدا جان! نگذار بیش از این‌ها ناامید شویم و شادی را گم کنیم.
دوست دارم ببینم تعادل و سلامت و آرامش، در تمام سرزمینم برقرار است و هیچ‌کس چشمش به دست‌های هیچ‌کس نیست، که شرایط و اوضاع همه خوب است و می‌شود از تماشای خوشی‌های کوچک زندگی لذت برد و لبخند زد.
دلم تنگ شده برایت خدای خوبم، انگار که پدرانه آغوشت را باز کرده‌ای و بی‌هوا ما را به سمت خودت می‌کشی، مایی که در پیچ و تاب زندگی گم شده و از تو و مهربانی‌ات دور مانده‌ایم این روزها. بوی آغوشت را حس می‌کنم، انگار داری لبخند می‌زنی و با مهربانیِ تمام، آماده‌ای که تمام کوتاهی و شیطنت‌های ما را ببخشی و اوضاعمان را بهتر کنی.
دلم برایت تنگ شده، برای این‌که از نزدیک حست کنم، خودم را توی آغوش امنت بیندازم و آنقدر اشک بریزم و هق هق کنم تا آرام بگیرم و خوابم ببرد.
خدای خوبم، من دوستت دارم، خیلی دوستت دارم...

🍃 🍃