ای پیکِ پی خجسته که داری نشانِ دوست

ای پیکِ پی‌خجسته که داری نشانِ دوست

با ما مگو به‌جز سخنِ دل‌نشانِ دوست

حال از دهان دوست شنیدن چه خوش بُوَد

یا از دهانِ آن‌ که شنید از دهانِ دوست