به گوش باشید شب، سایه سیاهش را بر سر شهر افکنده و سکوت تن

به گوش باشید شب، سایه سیاهش را بر سر شهر افکنده و سکوت تنها همهمه کوچه ها بود. منزل ها به تدریج پلک هایشان را می بستند تا به خوابی سنگین فرو روال، مرد، در امتداد کوچه گام برمی داشت و نگاه جست وجوگرش رابه اطراف می دوخت. خستگی مهمان تنش بودو خواب مهیای ورود به چشمانش، ولی گام هایش محکم بود
حالا بفهم‌ هایمان اشکارانه