در لحظه هاىِ تنهایى ام

در لحظه هاىِ تنهایى ام
دست پـــدر را مى بوسم

و در لابه لاى سکوتم
پــــدر را فریاد مى زنم

و در همه ى نفس هایم
هواىِ پــــدر را
نفس مى کشم

مثلِ همان شاعرِ قدیمى،


" تو را من چشم در راهم شب هنگام "

"پـــــدر"

مرا صدا بزن
مرا به خلوتِ حضورت، میهمان کن
و از دردها و دوری ها
رهایم کن

😭😭