کمالگرا افتضاحه..(متاسفانه کمالگرام)

از زبان خودم که یک کمالگرام:درسته همیشه میگن باهوش و زرنگی و خیلی قابل اعتمادی!ولی این رو من یک وظیفه میبینم،اگر خودم اشتباه کنم،قابل بخشش نیست ولی اگر دیگران کنند شانس دوباره دارن..‌این اختلال می‌تونه هم از بچگی و هم در بزرگ سالی بوجود بیاد!ممکنه اگر در کودکی،چیزی درست کنی و بگویند این چیست؟چرا اینجوریه؟ در حالی که تو براش زحمت کشیدی،کم کم از بچگی کمالگرا میشی، در دوران نو جوانی هم اگر نمره هایت حتی نیم نمره کمتر شه،بگوییند چرا؟!باید بیست می شدی! این اختلال رشد می‌کنه... لطفاً لطفا وقتی کسی چیزی را با رحمت درست میکنه،مسخرش نکنید🙏(ببخشید زیاد حرف زدم😅)