پاسخ عجیب وزیر ارشاد به خبرنگار صداوسیما!
پاسخ عجیب وزیر ارشاد به خبرنگار صداوسیما!
خبرنگار: ما آماده هستیم ان‌شالله بریم غزه، امکانش هست؟
وزیر ارشاد: بله حتما. خداوند ان‌شالله نصیب کنه، اون دنیا هم شفاعت ما یادتون نره!/خبر
+حالا شاید رفت و برگشت!
این طرف رو شهید کرد حلواش هم خورد:))
میگفت دلگشادتر از اونی که میگه التماس دعا اونیه که میگه محتاجیم به دعا!
یعنی شما خودت حال دعا نداری، التماس اون میکنی برات دعا کنه بعد می بینی اون خودش از تو هم محتاج تره به دعا و از تو میخواد دعاش کنی!
هر چند فلسفه اش کلا فرق داره ولی حکایت اینها شد!
همه مسئولین حرف که میشه آرزوی نوشیدن شربت شهادت دارن، در باغ شهادت که باز میشه همدیگر یا بقیه رو هل میدن جلو و درخواست شفاعت دارن:))
یک دوستی دارم که سمتی در یکی از نهادها داره و از اون نهاد نماینده اس برای شرکت در برخی جلسات وزارت ارشاد...
سال گذشته تو یه مراسمی دیدمش و بحث وزارت فرهنگ و ارشاد شد و پایین اومدن سطحش و...
و من هم بعنوان نمونه برخی مدیران فعلی رو با مدیران اسبق مقایسه کردم که فلانیا کجا اینا کجا؟!
مثلا رئیس فلان سازمان وابسته به ارشاد در دوران خاتمی و احمدی نژاد و...از شخصیتهای با سابقه فرهنگی بوده ولی الان فلانی که در حد مسئول یکی از واحدهای اونجا هم نبوده شده رییس کل!(متاسفانه تو جاهای دیگه هم همینه یارو رو از پشت میز دانشگاه امام صادق برداشتن آوردن گذاشتن رییس یه جا که نه تخصصشو داره نه رزومه و سابقه مرتبط/ یا نهایت در حد کارمند اونجاست نه ریییش!)
فرمود: پس شما خود وزیر رو ندیدی!
عرض کردم که اونم فکر کنم در حد مدیرکل اداره فرهنگی آستان قدس رضوی باشه نهایت!
گفت: نه ولله نیست!
فارسی هم درست و حسابی نمیتونه حرف بزنه در حد یک مدیر چه برسه به مدیر فرهنگی!
عرض کردم: عه فارسی رو درست حرف نزدن تو این دولت که عادیه!
راستی ناهار خوردین؟ یا خیلی سریع فوری انقلابی بریم رستوران تا احساس آرامش بکنیم؟!
فرمود پرپکانی نکن الان لوکوموتیر میره جا می مونیم انگوزمانمون درمیاد:)
خبرنگار: ما آماده هستیم ان‌شالله بریم غزه، امکانش هست؟
وزیر ارشاد: بله حتما. خداوند ان‌شالله نصیب کنه، اون دنیا هم شفاعت ما یادتون نره!/خبر
+حالا شاید رفت و برگشت!
این طرف رو شهید کرد حلواش هم خورد:))
میگفت دلگشادتر از اونی که میگه التماس دعا اونیه که میگه محتاجیم به دعا!
یعنی شما خودت حال دعا نداری، التماس اون میکنی برات دعا کنه بعد می بینی اون خودش از تو هم محتاج تره به دعا و از تو میخواد دعاش کنی!
هر چند فلسفه اش کلا فرق داره ولی حکایت اینها شد!
همه مسئولین حرف که میشه آرزوی نوشیدن شربت شهادت دارن، در باغ شهادت که باز میشه همدیگر یا بقیه رو هل میدن جلو و درخواست شفاعت دارن:))
یک دوستی دارم که سمتی در یکی از نهادها داره و از اون نهاد نماینده اس برای شرکت در برخی جلسات وزارت ارشاد...
سال گذشته تو یه مراسمی دیدمش و بحث وزارت فرهنگ و ارشاد شد و پایین اومدن سطحش و...
و من هم بعنوان نمونه برخی مدیران فعلی رو با مدیران اسبق مقایسه کردم که فلانیا کجا اینا کجا؟!
مثلا رئیس فلان سازمان وابسته به ارشاد در دوران خاتمی و احمدی نژاد و...از شخصیتهای با سابقه فرهنگی بوده ولی الان فلانی که در حد مسئول یکی از واحدهای اونجا هم نبوده شده رییس کل!(متاسفانه تو جاهای دیگه هم همینه یارو رو از پشت میز دانشگاه امام صادق برداشتن آوردن گذاشتن رییس یه جا که نه تخصصشو داره نه رزومه و سابقه مرتبط/ یا نهایت در حد کارمند اونجاست نه ریییش!)
فرمود: پس شما خود وزیر رو ندیدی!
عرض کردم که اونم فکر کنم در حد مدیرکل اداره فرهنگی آستان قدس رضوی باشه نهایت!
گفت: نه ولله نیست!
فارسی هم درست و حسابی نمیتونه حرف بزنه در حد یک مدیر چه برسه به مدیر فرهنگی!
عرض کردم: عه فارسی رو درست حرف نزدن تو این دولت که عادیه!
راستی ناهار خوردین؟ یا خیلی سریع فوری انقلابی بریم رستوران تا احساس آرامش بکنیم؟!
فرمود پرپکانی نکن الان لوکوموتیر میره جا می مونیم انگوزمانمون درمیاد:)
۱.۴k
۳۰ مهر ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.