رنج فهمیدن به من آموخت فهمیدن خطاست

رنج فهمیدن به من آموخت فهمیدن خطاست
روز و شب دائم سوال از خویش پرسیدن خطاست
مثل مردم بی تفاوت باش و چشمت را ببند
ساده دل! در سرزمین کورها دیدن خطاست
تا که می‌رنجیم اَنگِ زود رنجی میزنند
زود رنجاندن روا و زود رنجیدن خطاست
گاه گاهی پیک های لطف را باید شمرد
بی حساب از باده‌ی احساس بخشیدن خطاست
مثل باران بودم و این روزها فهمیده ام
روی خاک خشک و بی محصول باریدن خطاست
گاه تلخی ها به لطف صبر شیرین میشود
میوه های کال را از شاخه ها چیدن خطاست...