ما یک جا خوب فهمیدیم و یک جا بد

✍ما یک جا خوب فهمیدیم و یک جا بد.

در برابر خلع سلاح نظامی، منسجم ایستادیم و گفتیم نه!
اما درست در همان نقطه، یک انسجام دیگر فرو ریخت.
انسجام در برابر "خلع سلاح اقتصادی".

اینجاست که تناقض زاده میشود.
در میدان نظامی، مقاومت را فضیلت‌ میدانیم اما در میدان اقتصاد، تسلیم را عقلانیت جا میزنیم.

آمریکا میگوید موشک نداشته باش، منسجم میگوییم نه.
اما وقتی میگوید نسخه اقتصادی من را اجرا کن،
وقتی میگوید ارز را رها و شناور کن،
وقتی میگوید پیمان سپاری ارزی را نادیده بگیر،
وقتی میگوید انفال را خصوصی کن،
وقتی میگوید بانکها را رها کن،
وقتی میگوید عضو FATF و پالرمو و cft شو،
وقتی میگوید دولت را کوچک و نقش سیاستگذاری و نظارتش را از بازار حذف کن
وقتی میگوید جهانی سازی در پیش بگیر،
وقتی میگوید درمان و آموزش و حتی انرژی را هم خصوصی و گران کن و...
گفتیم چشم.

خلاصه بر زبان و میدان نظامی مرگ بر آمریکا گفتیم، اما در میدان اقتصاد نعل به نعل به نسخه های آمریکا گفتیم چشم.

حرف روشن‌ست:
اقتصاد هم سلاح‌ست، سفره پدافندست و تولید هم سپر ملی‌ست.

انسجام واقعی یعنی همان قاطعیتی که در برابر خلع سلاح نظامی داریم، در برابر خلع سلاح اقتصادی هم داشته باشیم.
یعنی همان "نه" که به تسلیم موشک گفتیم ، به نسخه های اقتصادی دشمن هم بگوییم.

مردم ایران زیر بمب و موشک و f35 غربی استقامت کردند و پاسخ دادند،
اما زیر نسخه اقتصادی آمریکایی کمرشان خم شد.
و این، خطای ماست.

اگر این را بفهمیم،
بحث مذاکره یا عدم مذاکره خود به خود حل میشود و انسجام پولادین شکل میگیرد.

👉 🚩