My lover

ی روز رفتم مدرسه دیدمش خیلی کراش بود نتونستم توصیفش کنم انگار محوش شدم گذشت و گذشتو گذشت.....
چند روز گذشت هفته ها ماه ها سال ها هنوز بهش فک میکردم
روانی شده بودم ولی به روم نمیاوردم
همینطوری زمان میگذشت
ماه ها هفته ها روزها ساعت ها دقیقه ها ثانیه ها روانی شده بودم
همش بهش فک میکردم
سال شروع شد بازم دیدمش با ی سلام همیچی شروع شد ولی نمیزارم بای خداحافظ تموم بشه
تنها کسی که به خاطرش کلا شخصیتمو عوض کردم تا ناراحت نشه ولی خب الان که ناراحت ترش کروم
تنها کسی که به خاطرش حاضر شدم تنهایی رو تجربه کنم و کردم
تنهاکسی که شبا تو خوابمم ولم نکرد
تو چشاش غرق شدم
با حسودی خودمو نابود کردم
همینطوری سال ها ماه ها هفته ها
یک سال ،۱۲ ماه ،۵۲ هفته ، ۳۶۵ روز،۸۷۶۰ ساعت چرا از ذهنم نمیرفت بیرون داشتم به گه خوردن میوفتادم
به یکی نیاز داشتم یاریم کرد ولی من همچنان اذیتش کردم هرچقدرم بروز نمیدم صدبرابرش میدوستمش :)
بیخیال این حرفا من که بچه نیستم ولی وادارم کرد براش بچه هم باشم
ولش نمیکنم بهتره بگم ولت نمیکنم
ولی هرچند که تو دنیای خودمون تو زمین به هم نرسیم حداقل لطفا بزار بمیرم تا تو ی دنیای دیگه باتو بودنو تجربه کنم بزار بمیرم تا بتونم متولد بشم دوباره و نزارم کسی اشک رو چشات جمع کنه به غیر از خودم😈
فقط میخوامت چه تو اینجا تو این دنیایی که هستیم چه تو ی زمان دیگه توی ذهنیت دیگه توی بهشته دیگه که اتیشش نزنن 🙃 حداقل میدونم که میخوامت 💖