آدم ها همه می پندارند که زنده اند؛ برای آن ها

آدم‌ها همه می‌پندارند که زنده‌اند؛ برای آن‌ها
تنها نشانهٔ حیات، بخارِ گرمِ نفس‌هایشان است
کسی از کسی نمی‌پرسد
آهای فلانی! از خانه دلت چه خبر؟ گرم است؟
چراغش نوری دارد هنوز؟