پـــــ💖ـــدر

فرقی نمی کند چطور بودنش,

دور یا نزدیک بودنش, پیر و جوان بودنش, خندان و اخمو بودنش ..

همین که هست

دلگرمی من را کافیست ….

صدای گامهای پدر به من آرامش میدهد

حتی زمانی که با صدای عصایش همخوانی میکنند

ظـاهـــرش جـــدیست…

امـا دلـــی دارد کـه مــهربـانـی‌اش بـه وسعـت یک اقــیـانــوس است!

بــد قـول نــیـست…

امـــا گرفتار است، با او راه بیا

خــستـه کـه بــاشـد، تــنهـایش بــگــذار،

تودار است

اما صبر کن خودش بعد، حرف‌هایش را می‌گوید!

او تمام دنیای من است.