ما دو پیاله ایم که لبریز باده ایم

ما دو پیاله ایم که لبریز باده ایم
این دو پیاله را به ملک هم نداده ایم

تا وقت میکنیم حسینیه می رویم
ما سالهاست شیعه ی گریان جاده ایم

با هر سلام صبح به آقای بی کفن
انگار روبروی حرم ایستاده ایم

با رعیتی خانه ی ارباب با وفا
احساس میکنیم که ارباب زاده ایم

شکر خدا که نان شب ما حسین شد
ممنون لطف مادر این خانواده ایم

بال ملائک است که ما را می اورد
یعنی سواره ایم اگر چه پیاده ایم

داریم با حسین حسین پیر میشویم
خوشحال از این جوانی از دست داده ایم