چشم عسلی من

چشم عسلی من
به پهلو روی تختم دراز کشیدم و دستمو زیر سرم گذاشتم
میدونی که دلم حسابی برات تنگه نه؟
نمیدونی:)
نزدیکای غروبه
می تونستیم باهم بریم روی پشت بوم
باد مثل نوازشای دستت لای موهام میپیچید
اونموقع با چشمای باز با لبخند اسممو صدا میزدی و میگفتی: ببین آسمونو!...قشنگ نیست؟
یا شایدم میتونستی کنارم روی همین تخت دراز بکشی و بزاری با موهای پخش و پلات بازی کنم
عمیق به چشمات خیره میشدم
شصتتو روی گونم میکشیدی
و فاصله ی بین لبامونو از بین میبردی
جای خالیت خیلی سرده
طوری که میترسم به هرجایی از این تخت دست بزنم
سرمای لعنتیش
بدجور تا مغز استخونمو میسوزونه...