می توان از تو فقط دور شد و آه کشید

می توان از تو فقط دور شد و آه کشید
ای درآمیخته با هر کسی از راه رسید
می توان از تو فقط دور شد و آه کشید

پرچم صلح برافراشته ام بر سر خویش
نه یکی، بلکه به اندازه ی موهای سفید

سال ها مثل درختی که دم نجاری ست
وقت روشن شدن اره وجودم لرزید

ناهماهنگی تقدیر نشان داد به من
به تقاضای خود اصرار نباید ورزید

شب کوتاه وصالت به «گمان» شد سپری
دست در زلف تو نابرده دو تا صبح دمید

من از آن کوچ که باید بروی کشته شوی
زنده برگشتم و انگیزه ی پرواز پرید

تلخی وصل ندارد کم از اندوه فراق
شادی بلبل از آن است كه بو کرد و نچید

مقصد آنگونه که گفتند به ما، روشن نیست
دوستان نیمه ی راهید اگر، برگردید...


اشاره شاعرعزیزمون جناب بهمنی شیرین گفتاراز: ای درآمیخته باهرکسی ازراه رسید
همان رفیق یاهمان یولداش تورکی هست.
یول به معنی راه هست وداش به معنی سنگ پس تشبیه سنگ راه به رفیق بجا وبرازندست.
حالا یولداش واقعی برگرفته ازکجاست.درعهد قدیم درمسافت مابین آبادیها سنگهایی به اندازه های نسبتا بزرگی که پناهگاه وآسایشگاه عابرین بوده چه باسایش چه با سپرشدن درمقابل سوزوسرما وحتی گزند حیوانات.این سنگها را یولداش مینامیدند.که عابران زیادی را پذیرایی و روانه مقصد میکردندکه همان بیت ای درآمیخته باهرکسی ازراه رسید شعرمیباشد.
امیدوارم توی رفاقتهامون بتونیم نزد دل و وجدانمون سینه سپر کنیم وسرمونو بالا بگیریم🦋💕🦋


بمونی برام یولداش ورفیق شفیق وباصفام.که قطع یقین اسوه رفیق خالص وزلالی.به داشتنت همیشه افتخارخواهم کرد.🙏🦋💜🧿
#عاشقانه
#خاصترین