بر عمر حرامزاده لعنت
اونوقت وقتی میگم عمر حرومزادست بگین توهین نکن ایجاد تفرقه میشه مگه ما با طرفداران قاتل دختر پیامبر اتحادیه هم داریم یا باید داشته باشیم به درک که ناراحت شدند مولا علی نیستم صبر مولا هم ندارم اما به مادرم صحرا غیرت دارم
حرومزاده اگر عباس بود گردنت را میشکست شانس آوردی تو با زنها فقط طرف بودی بعد تو احد مثل موش تو غار مخفی شدی
مرحوم محدّث قمی، اقوال محدّثان بزرگ اهل تشیّع و تسنّن درباره شهادت حضرت زهرا (س) و عاملان به شهادت رساندن حضرت را در کتاب بیتالاحزان ذکر کرده که خلاصهای از آن چنین است
۱. ابو محمد بن عبدالله بن مسلم بن قتیبه دینوری، از عالمان معروف اهل تسنّن در کتاب الامامْ و السیاسه مینویسد:
ابوبکر دستور داد عدّهای از اصحاب را که با او بیعت نکرده بودند، برای گرفتن بیعت حاضر کنند؛
ولی افراد ابوبکر آنها را نزد امام علی (ع) یافتند.
در این هنگام عمر به خانه حضرت علی (ع) رفت و فریاد زد: بیرون بیایید.
وگرنه سوگند به کسی که جان عمر در دست او است، خانه را با اهل آن به آتش میکشم.
بعضی از حاضران به عمر گفتند: حضرت فاطمه (س) در این خانه است.
عمر گفت: اگر فاطمه هم در خانه باشد، باز هم آن را آتش میزنم.
مسعودی در قسمتی از کتاب خود آورده است:
«فَوَجهُوا اِلی مَنْزلِهِ فَهَجَمُوا عَلَیْهِ وَ اَحْرَقُوابابَهُ… وَ ضَغَطُوا سَیدَهَ النساءِ بِالْبابِ حَتی اَسْقَطَتْ مُحْسِنا»؛
پس (عمر و همراهان) به خانه علی (ع) رو کرده و هجوم بردند، خانه آن حضرت را به آتش کشیدند؛
با در به پهلوی سیده زنان عالم زدند؛ چنان که محسن را سقط نمود.
قاتل حضرت فاطمه از دیدگاه شهرستانی
عبدالکریم بن احمد شافعی شهرستانی (۵۴۸ – ۴۷۹ ق.) نقل کرده:
اِن عُمَرَ ضَرَبَ بَطْنَ فاطِمَهَ یَوْمَ الْبَیْعَهِ حَتی اَلْقَتْاَلْ جَنینَ مِنْ بَطْنِها؛
به راستی عمر در روز بیعت، ضربتی به فاطمه (س) وارد کرد که بر اثر آن، جنین خویش را سِقط نمود.
همین قول را اسفرائینی (متوفای ۴۲۹ ق)، به نظام نسبت داده و گفته است که او قائل بود:
حرومزاده اگر عباس بود گردنت را میشکست شانس آوردی تو با زنها فقط طرف بودی بعد تو احد مثل موش تو غار مخفی شدی
مرحوم محدّث قمی، اقوال محدّثان بزرگ اهل تشیّع و تسنّن درباره شهادت حضرت زهرا (س) و عاملان به شهادت رساندن حضرت را در کتاب بیتالاحزان ذکر کرده که خلاصهای از آن چنین است
۱. ابو محمد بن عبدالله بن مسلم بن قتیبه دینوری، از عالمان معروف اهل تسنّن در کتاب الامامْ و السیاسه مینویسد:
ابوبکر دستور داد عدّهای از اصحاب را که با او بیعت نکرده بودند، برای گرفتن بیعت حاضر کنند؛
ولی افراد ابوبکر آنها را نزد امام علی (ع) یافتند.
در این هنگام عمر به خانه حضرت علی (ع) رفت و فریاد زد: بیرون بیایید.
وگرنه سوگند به کسی که جان عمر در دست او است، خانه را با اهل آن به آتش میکشم.
بعضی از حاضران به عمر گفتند: حضرت فاطمه (س) در این خانه است.
عمر گفت: اگر فاطمه هم در خانه باشد، باز هم آن را آتش میزنم.
مسعودی در قسمتی از کتاب خود آورده است:
«فَوَجهُوا اِلی مَنْزلِهِ فَهَجَمُوا عَلَیْهِ وَ اَحْرَقُوابابَهُ… وَ ضَغَطُوا سَیدَهَ النساءِ بِالْبابِ حَتی اَسْقَطَتْ مُحْسِنا»؛
پس (عمر و همراهان) به خانه علی (ع) رو کرده و هجوم بردند، خانه آن حضرت را به آتش کشیدند؛
با در به پهلوی سیده زنان عالم زدند؛ چنان که محسن را سقط نمود.
قاتل حضرت فاطمه از دیدگاه شهرستانی
عبدالکریم بن احمد شافعی شهرستانی (۵۴۸ – ۴۷۹ ق.) نقل کرده:
اِن عُمَرَ ضَرَبَ بَطْنَ فاطِمَهَ یَوْمَ الْبَیْعَهِ حَتی اَلْقَتْاَلْ جَنینَ مِنْ بَطْنِها؛
به راستی عمر در روز بیعت، ضربتی به فاطمه (س) وارد کرد که بر اثر آن، جنین خویش را سِقط نمود.
همین قول را اسفرائینی (متوفای ۴۲۹ ق)، به نظام نسبت داده و گفته است که او قائل بود:
۴.۷k
۰۶ خرداد ۱۴۰۲