تبریزیم ال گولی

#تبریزیم#ال_گولی
"گفت اندوه چشمانت
از کدامین نامهربانی است؟"..

گفتم: همیشه در دل من اندوهی بود
به وسعت هزار دریا سخن نگفته
به جا مانده از حرف هایی
که هیچوقت نتوانسته بودم
تمامی آن ها را به زبان بیاورم!

حرفهایی بود در بطن زندگی
که نه میتوانستم بگویم
نه میتوانستم کتمان کنم ..

اینچنین میشود کسی که می رود،
از خویش می رود و از تمام خواسته هایش
و دیگر پیدایش نمی شود حتی به آرزو..