بلاخره میتونم فراموشت کنم ، این خوشبختی و عشق گمشده ایی ک

بلاخره میتونم فراموشت کنم ، این خوشبختی و عشق گمشده ایی که پیدا کردم چه مدت دوام خواهد داشت؟
غم درونم نفوذ می‌کنه اما با این حال قول دادم که دیگه گریه نکنم ، فاصله ی بین ما مثل فاصله ی بین زمین و بهشته ، مگه یه پرنده می‌تونه عاشق یه ماهی بشه ؟
احمقانه دلم میخواد به باورم ادامه بدم اینکه می‌تونه معجزه اتفاق بیافته ، برام مهم نیست بقیه ی آدما چی میگن ، تاریکی به سرعت ضاهر و ناپدید میشه ، عشق چطور خواهد بود؟ عشق باید چطوری باشه؟