گر تو را نان هست و جامه، سقف و خواب

گر تو را نان هست و جامه، سقف و خواب
شکر کن، کز خلق عالم برتری

گر توانی هر کجا خواهی روی
وز خزانه خرج کردن قادری

پس بدان کز جمله مردم در جهان
در میان برگزیدگان سری

تندرستی گر فزون از رنج توست
زان هزاران کو نماند، خوش‌تری

ور بخوانی این سخن، فهمش کنی
از سه میلیاردی افزون‌تر بری

زندگی را در شکایت سر مکن
شکر نعمت کن که از غم بگذری

هر چه داری، قدر آن اکنون بدان
تا نگویی روز دیگر: کاش پی بردمی!