بسم الله الرحمن الرحیم
118 - و نیز بر آن سه تن [عنایت کرد] که [از جهاد] واپس نهاده شدند [و مردم از آنها بریدند] تا بدانجا که زمین با همه فراخی بر آنها تنگ شد و از خود به تنگ آمدند و دانستند که از خدا، جز به سوی او پناهی نیست آنگاه خدا به آنها بازگشت تا توبه کنند بی‌تردید خدا توبه‌پذیر مهربان است
119 - ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خدا پروا کنید و با راستگویان باشید
120 - مردم مدینه و بادیه‌نشینان اطرافش را نرسد که از رسول خدا تخلف کنند و جان خود را عزیزتر از جان او بدانند این از آن روست که در راه خدا هیچ تشنگی و رنج و گرسنگی به آنها نرسد و در هیچ مکانی که کافران را به خشم می‌آورد قدم نگذارند و از دشمن ضربه‌ای نخورند مگر این که به سبب آن، عمل صالحی برای آنان [در کارنامه‌شان] نوشته می‌شود مسلما خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌کند
121 - و هیچ هزینه کوچک و بزرگی خرج نمی‌کنند و هیچ وادیی را نمی‌پیمایند مگر این که به حساب آنان نوشته می‌شود، تا خدا آنها را بهتر از آنچه می‌کردند پاداش دهد
122 - و مؤمنان را وظیفه نیست که همگی [به سوی جهاد] کوچ کنند، پس چرا از هر گروهی از آنان، طایفه‌ای کوچ نمی‌کنند تا در دین دانا شوند و چون بازگشتند قوم خود را انذار کنند شاید آنها از معاصی بر حذر باشند
119 - ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خدا پروا کنید و با راستگویان باشید
120 - مردم مدینه و بادیه‌نشینان اطرافش را نرسد که از رسول خدا تخلف کنند و جان خود را عزیزتر از جان او بدانند این از آن روست که در راه خدا هیچ تشنگی و رنج و گرسنگی به آنها نرسد و در هیچ مکانی که کافران را به خشم می‌آورد قدم نگذارند و از دشمن ضربه‌ای نخورند مگر این که به سبب آن، عمل صالحی برای آنان [در کارنامه‌شان] نوشته می‌شود مسلما خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌کند
121 - و هیچ هزینه کوچک و بزرگی خرج نمی‌کنند و هیچ وادیی را نمی‌پیمایند مگر این که به حساب آنان نوشته می‌شود، تا خدا آنها را بهتر از آنچه می‌کردند پاداش دهد
122 - و مؤمنان را وظیفه نیست که همگی [به سوی جهاد] کوچ کنند، پس چرا از هر گروهی از آنان، طایفه‌ای کوچ نمی‌کنند تا در دین دانا شوند و چون بازگشتند قوم خود را انذار کنند شاید آنها از معاصی بر حذر باشند
۵۹۷
۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.