گفت بالاخره که فراموشش میکنی ،

گفت بالاخره که فراموشش میکنی ،
اینجوری نمیمونه
نفس عمیقی کشیدم و گفتم :
یادِ بعضی از آدما هیچوقت تمومی نداره
با اینکه نیستن ، با اینکه رفتن
ولی هیچوقت خاطره‌شون تموم نمیشه!
گفت : ولی همین که نیستش ،
کم‌ کم همه چی تموم میشه
گفتم : بودنِ بعضی از آدما
تازه از نبودنشون شروع میشه ..
چون «عشق پر از درده»