.

.
همه ی ما آدما تو زندگیمون یک " هیچ" داریم
"هیچی" که از همه پنهونش میکنیم
بخصوص تو اون موقع هایی که تویِ جمع نشستیم و تنهایِ , تنها به نظر میرسیم
یهو یادش میفتیم و بغض میکنیم
میپرسن "چیزی شده؟ "
یه لبخند ��صنوعی تحویلشون میدیم و میگیم :
"هیچی "
مجبوریم هرجوری شده بغضمونو قورت بدیم
و نمایش آدم های خوشحالو بازی کنیم
همه ی ما آدم ها یک "هیچ" داریم
" هیچی" به وسعت قلب های دلتنگمون
همون "هیچی" که باعث میشه موقع دلتنگی بغض کنیم
شایدم به یاد خاطره های خوب
باعث لبخندهای گاه و بی‌ گاهِمون میشه