بسم الله الرحمن الرحیم
29 - کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند، پاکیزه‌ترین [زندگی] و سر انجام نیکو برای آنهاست
30 - بدین گونه تو را در میان امتی فرستادیم که پیش از آن امت‌هایی گذشته‌اند، تا آنچه را به تو وحی کرده‌ایم بر آنها بخوانی، در حالی که آنها به خدای رحمان کافر می‌شوند بگو: او پروردگار من است معبودی جز او نیست بر او توکل کرده‌ام و رویکرد من به سوی اوست
31 - و اگر قرآنی بود که کوه‌ها بدان به راه می‌افتادند یا زمین بدان تکه تکه می‌گردید یا مردگان با آن به سخن می‌آمدند [باز ایمان نمی‌آوردند]، بلکه رشته همه کارها به دست خداست آیا کسانی که ایمان آورده‌اند [از ایمان اینان] مأیوس نشده [و ندانسته] اند که اگر خدا می‌خواست قطعا تمام مردم را [اجبارا] به راه می‌آورد! و کسانی که کافر شدند پیوسته به سزای آنچه کرده‌اند مصیبت کوبنده‌ای به آنان می‌رسد یا نزدیک خانه‌هایشان فرود می‌آید تا وعده‌ی [نهایی] خدا فرا رسد آری خدا خلف وعده نمی‌کند
32 - و بی‌گمان فرستادگان پیش از تو نیز مسخره شدند، پس به کسانی که کافر شدند مهلت دادم، آن‌گاه آنها را عقوبت کردم پس [بنگر که] عقوبت من چگونه بود
33 - آیا کسی که مراقب عملکرد هر فردی است [شریک دارد]! و حال آن که برای خدا شریکانی قرار دادند بگو: آنها را [به اوصافشان] نام ببرید آیا چیزی را به او خبر می‌دهید که از وجود آن در زمین بی‌خبر است یا سخنی سطحی و بیهوده می‌گویید! آری، در نظر کافران مکرشان زینت یافته و از راه [خدا] بازداشته شده‌اند، و هر که را خدا گمراه کند هیچ رهبری نخواهد داشت
34 - برای آنها در زندگی دنیا عذابی است، و عذاب آخرت قطعا دشوارتر است، و ایشان را در برابر خدا هیچ حافظی نیست
30 - بدین گونه تو را در میان امتی فرستادیم که پیش از آن امت‌هایی گذشته‌اند، تا آنچه را به تو وحی کرده‌ایم بر آنها بخوانی، در حالی که آنها به خدای رحمان کافر می‌شوند بگو: او پروردگار من است معبودی جز او نیست بر او توکل کرده‌ام و رویکرد من به سوی اوست
31 - و اگر قرآنی بود که کوه‌ها بدان به راه می‌افتادند یا زمین بدان تکه تکه می‌گردید یا مردگان با آن به سخن می‌آمدند [باز ایمان نمی‌آوردند]، بلکه رشته همه کارها به دست خداست آیا کسانی که ایمان آورده‌اند [از ایمان اینان] مأیوس نشده [و ندانسته] اند که اگر خدا می‌خواست قطعا تمام مردم را [اجبارا] به راه می‌آورد! و کسانی که کافر شدند پیوسته به سزای آنچه کرده‌اند مصیبت کوبنده‌ای به آنان می‌رسد یا نزدیک خانه‌هایشان فرود می‌آید تا وعده‌ی [نهایی] خدا فرا رسد آری خدا خلف وعده نمی‌کند
32 - و بی‌گمان فرستادگان پیش از تو نیز مسخره شدند، پس به کسانی که کافر شدند مهلت دادم، آن‌گاه آنها را عقوبت کردم پس [بنگر که] عقوبت من چگونه بود
33 - آیا کسی که مراقب عملکرد هر فردی است [شریک دارد]! و حال آن که برای خدا شریکانی قرار دادند بگو: آنها را [به اوصافشان] نام ببرید آیا چیزی را به او خبر می‌دهید که از وجود آن در زمین بی‌خبر است یا سخنی سطحی و بیهوده می‌گویید! آری، در نظر کافران مکرشان زینت یافته و از راه [خدا] بازداشته شده‌اند، و هر که را خدا گمراه کند هیچ رهبری نخواهد داشت
34 - برای آنها در زندگی دنیا عذابی است، و عذاب آخرت قطعا دشوارتر است، و ایشان را در برابر خدا هیچ حافظی نیست
۳.۴k
۰۹ تیر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.