بیت آخر این غزل واقعا دردناکه...

بیت آخر این غزل واقعا دردناکه...

ناگهان در کوچه دیدم بی وفای خویش را
باز گم کردم ز شادی دست و پای خویش را

گفته بودم ' بعد ازین باید فراموشش کنم'
دیدمش وز یاد بردم گفته های خویش را

دیدم و آمد به یادم دردمندی های دل
گرچه غافل بود آن مه مبتلای خویش را

تا به من نزدیک شد، گفتم 'سلام ای آشنا'
گفتم اما هیچ نشنیدم صدای خویش را


🍷🖤😎