خوشم به وعده ی وصلت،به این وصال ِمحال

خوشم به وعده ی وصلت،به این وصال ِمحال
رسیدنم به تو گرچه هزار سال ِ محال

بهار؛ فصلِ غریبی ست بین من با تو 
در این خزان - زدگی های ِ خشکسال ِ محال

چکیده های خودت را بریز بر سر من 
و قطره - قطره بنوشانم از زلال ِ محال

نگاه می کُنمت، سیبی و چه باید کرد
برای این عطش ِ سیب های کال ِ محال

چه می شود که تو یک عمر سهم من باشی!
زهی تصور باطل ، زهی خیال ِ محال

مزن به حافظ شیرین سخن تفأل که
همیشه، سهم من از عشق ، بوده فال محال

فقط تکبر پرواز° مانده در قفسم
که زنده ام به همین شوق ِ احتمال ِ محال

ببین تصور روی تو ذهن شاعر را 
کشانده سمت غزل های ایده آل محال...

#عاشقانه
#خاص