میخوای از پایان خودمون برات بگم؟

میخوای از پایان خودمون برات بگم؟
همون پایانی که تو یه گوشه‌ی دنیاییو منم یه گوشه دیگش
همون که شاید تو بهم فکر کنی شایدم نکنی و من؟خب اینکه مشخصه
انقدر همه جا میبینمت،باهات صحبت میکنم،بهت فکر میکنم،باهات میرم بیرون،باهات اهنگ گوش میدم؛
من انقدر مغزو روحمو پر از تو میکنم که زندگیم خون بیاد
انقدر انجامش میدم که هیچی ازم نمونه و خیلی مسخرست اما حتی نمیدونم چرا اینکارو میکنم
انگاری یه قرارداد نانوشته‌ست
انگار که وقتی خدا داشت روحمو میفرستاد تو این بدن قبلش یه قولو قراری گذاشت
یواشکی تو گوشم گفت
ببین بنده‌ی احمق میری رو زمین ،باهاش برخورد میکنی،غرق چشماش میشی وای از چشماش بهت نگم،عطر حضورش که مست کنندست،کلماتش که لالایی میشن برات خوابت میکنن شایدم خامت کنن کسی چمیدونه؟
به هرحال عطر زندگی
پایان ما اصلا قرار نیست اسون باشه.