رمان عشق سیاه شاید پارت ۲۴

متین:وای منم(نفس نفس)
ارنیکا:🤣ما ورزش کردیم
دیانا:ارسللااان
ارسلان:بله
دیانا:جانم کو؟
ارسلان:جانم
دیانا:خفه شو
ارسلان:پوکر نگاهش کردم که خندید درو زدیم باز کردن

مامان ار:نمیومدین دیگه
ارسلان:اوف مامان و اومدیم غر نزن
مامان ار:هی
دیاناv:زن عمو شام چیه؟
مامان ار:قربونت برم جوجه
دیانا:اها
مامان د:بیاکمک کن
دیانا:چش
ماما ار:دخترم توهم بیا
نیکا:امدم
کمک کردیم شب شد
قرارر شد آقایون کباب کنن

تو و حیاط ویلا مزو چیدیم
دیانا:ارسلان یه دونه بدم(جوجه کبابا😅منحرفا)
ارسلان:بیااز آمده ها بهش دادم
دیانا:مرسی
نیکا:ارسلان به منم بده
ارسلان:بزار بزنیم س در میز
نیکا:اوفف🤐
ارسلان:👅
نیکا:😤
دیانا:شماها دیونه اید؟
زن عمو:چیزه کمه دیدی دیانا
دیانا:وای زن عمو جان عموجان خدا بهتون صبر بده
زن عمو و عمو:مرسی😅
نیکا:دیانا جانم(باحرص)
دیانا:جانم
نیکا:شما میشه خفه شییی(باخرص)
بابا د:خوبه دخترمو نکشی نیکا
متین:نه بابا این کوچولو فقد بلده حرف بزنه
نیکا:عهه
جوجه هارو بردم رو میز
مامان ن:نیکا بیا مامان
نیکا:نمیخوام نوش جان (رفتم بالا اتاق خدم)
آخه من چرا باید از کسی که عاشقشم حرف بشنوم میدونم چیزی تو دلش نیس ولی منو ضایع کرده دیگه