مربثنینهن شعر عن العشگ ابومشتاق الامیری

مر بثنینهن گربک و الفراگ
و عجیبه انته ابمرارک ولعتنی
لانی العایفک لاباقی ویاک
و لا عندک ضمیر و ساعدتنی
اجیلک یمنه یسری ادور ویای
و عل حبلین خایب لاعبتنی
المصیبه اتحبنی احسک غسوتک لیش
و تثور و تنفعل لو ما شفتنی
وصلنه اثنینه المرحلة الادمان
لانی الگاطعک لانته اترکتنی
ثجیل ابکلشی یمک خفتی اتصیر
و عله اخلاصی المحبتک عیرتنی
و اذا حاچانی غیرک تنگلب نار
یخایب شنهو فلمک دوختنی
مدامک مو خمر بیک اسکرت لیش
صدگ من طوری خایب طلعتنی
امدخلنه عشگ زنزانت اعدام
اشو کل ما احبک هددتنی
حایط مو بشر تتصوره الناس
گد ما حضرتک فطرتنی
هسه اشلون تبعد تبقی ویای
ابروحی و بلعشگ مو کرهتنی