زندگی کردن واسه هیچی سخته

ما جوونیم،اما بیشتر از هر انسان مسنی خسته تریم
شاید زیاد آسیب دیدیم، شاید به علایقمون نمی رسیم و قابل توجه کسی نیست
شاید تنهایی بهمون فشار میاره
شاید اونقدری نظام آموزشی و فرهنگی مون سخت شده که همه ازش فراری شدیم

خیلی زیاده
تا فردا هم میتونم براتون مثال بزنم
هممون هم کم طاقتیم، چرا نباشیم وقتی انقدر سخته؟
چرا گریه نکنیم وقتی زیر فشار داریم پاره میشیم؟ چرا افسرده نشیم وقتی تنهاییم؟ چرا خودکشی نکنیم وقتی هیچی به مراد ما نیست ؟

دو دقیقه آروم باش
یه نفس بگیر
یه لیوان آب بخور
بخواب!
خواب بهترین و زیباترین لحظه توی زندگیته
برو توی رویاهات،جسم و روحت رو باسازی کن
حالا که بیدار میشی دلیل واسه خودت پیدا کن و سخت بجنگ

انقدر هم به بدبختی هات فکر نکن،مجبور نیستی وانمود کنی بدبختی نداری یا خیلی خوشحالی نه اما بدون پیش کی میخوای احساسات نشون بدی

واسه خودت همه کس و همه کاره باش
گور بابای مردم!