تو که رفتی بعد تو دنیا برام زندون بی میله هس

تو که رفتی بعد تو دنیا برام زندون بی میله هس
بعد تو شدم لبخندی که به بغض آلوده هس
کجای که بهت نیاز دارم
مثل قلبی که به تپیدن نیاز داره
ی سوال
وقتی که می‌رفتی احیانن جانم به پیراهنت گیر نکرده بود؟
ای که فراموش کرده ای مرا
ماهنوز بیاد تو گرفتاریم 💔💔