وزآن سوی نوش آفرین بنگرید

وزآن سوی نوش آفرین بنگرید
میان سواران سواری بدید
یکی دید چون یوسف دلستان
به دور از زلیخا و آن آستان
به خنگ سفید و به زین سیاه
به سر اندرش خسروانی کلاه
چو پیش آمد آن بختیاری سوار
برفت از سرش هوش و از دل قرار
به دل گشت مشتاق دیدار او
زلیخا صفت شد خریدار او
چو نزدیک شد روی ماهش بدید
بر او کتف و زلف سیاهش بدید
بیامد چو نزدیک و نزدیک تر
از آنچه گمان داشت بدنیک تر
به بالا چو شمشاد باغ بهشت
دل افروز رخ چون چراغ کنش
بناگوش سیمین ز سنبل سیاه
نبد گر چه بودش دو کاکل سیاه
در استاد سرو خرامان او
که دل سر کشیدی ز فرمان او
چو مستان به چشم اندرش بنگرید
به چشم اندرش جوشش عشق دید
سیاوش رخی بر سمندی سوار
بدید و چو سودابه شد بی قرار
@morvarid_raofi




#موزیک#بیس_دار_عربی