حسرت گذشته را نخور عزیزِ من،

حسرت گذشته را نخور عزیزِ من،
گذشته مدتهاست که تمام شده،
حتی اگر همین دیروز باشد.
ایستاده‌ای در منتهی‌الیه شکیبایی و
داری برای روزهای رفته افسوس می‌خوری؟
برای کارهایی که نکردی و کارهایی
که نباید می‌کردی؟
برای اتفاقاتی که نیفتادند و اتفاقاتی
که نباید می‌افتادند؟
هدفت چیست از این افسوس خوردن‌ها؟
قرار است کدامین روزِ رفته را عوض کنی
و جلوی کدامین اتفاقِ افتاده را بگیری؟!
امروزت را به کدامین دیروز فروخته‌ای
و فردایت را به پای کدامین گذشته داری تباه می‌کنی؟
امروزت را دریاب عزیزِ من!
که امروز، دیروز‍ِ همان فردایی‌ست که
اگر دیربجنبی، تا خرتناق لبریزش کرده‌ای
از افسوس، از حسرت، از اتفاقاتی که
نباید می‌افتادند، از کارهایی که نباید می‌کردی،
از آدم‌هایی که نباید نگه می‌داشتی...
امروزت را دریاب عزیزِ من،
امروزت را دریاب!