دکلمه نشسته ام به در نگاه می کنم، هوشنگ ابتهاج

در این سرای بی‌کسی
نشسته‌ام به در نگاه می‌کنم
دریچه آه می‌کشد
تو از کدام راه می‌رسی
خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی‌ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد
——————–
در سرای بی کسی، بی کس دَرآ
هر چه را بگذار بیرون سَرا

#هوشنگ_ابتهاج
#بی_کسی
#سرای_بی_کسی