پاره هـای جگرت بغض تـو را فاش نمود

پاره هـای جگرت بغض تـو را فاش نمود

قاتلت غیر همان کوچۀ تاریک نبود

وسط کوچۀ غم پیش دو چشمان ترت

ضرب سیلیه عدو چید همه ی بال‌وپرت

درد آن کوچه و شب بغض شبانگاهت شد

قوت هرروز و شبت اشک غم و آهت شد